Rozdział 34

~Będę Cię kochać do końca życia.

A jeżeli jest coś potem, 

będę Cię kochał także po śmierci.~

Draco złapał lecąca ze schodów ślizgonkę. Jej twarz nie wyrażała żadnych emocji. 

Wtedy w blondynie nastąpił wybuch gniewu.

-Zabierz Riddle do siebie. I wezwij Czarnego Pana. 

Warknął do stojącej obok przerażonej Narcyzy. Wiedział, że jemu również grozi gniew Voldemorta, za nieupilnowanie córki, ale wolał to niż zgnić w Azkabanie za nieudzielenie pomocy.

-Crucio!

Draco zabrał od matki różdżkę i rzucił zaklęcie na ojca. Ten padł na ziemię zaskoczony atakiem syna.Wkrótce jego nogi i ręce spętały niewidzialne linie. 

-Uwolnij mnie! Rozkazuję Ci!

Darł się starszy Malfoy, a Draco tylko wzruszył ramionami wybuchając sarkastycznym śmiechem.

-Wybij to sobie z głowy, poczekasz, aż Lord Voldemort się zjawi, to on zadecyduje co z tobą zrobić.

-Jestem twoim ojcem! Rozwiąż mnie!

-Nie mam już ojca. 

Powiedział młody Malfoy i przysiadł na schodach trzymając różdżkę w dłoni. 

***

Narcyza przeniosła Hermionę do własnej sypialni i okryła ją staranie kołdrą i przygotowała zimny okład kładąc jej go na czole. Wkrótce wyjęła pergamin i cienkim piórem zaczęła pisać"

"Panie, 

Pańska córka Hermiona Riddle jest w posiadłości Malfoy'ów. 

Została zaatakowana przez Lucjusza, który został spętany zaklęciami czeka na pana przyjście w celu wymierzenia kary. 

Narcyza Malfoy

Podpisała się szybko i wręczyła list ogromnej sowie o barwie biało czarnej. 

-Zanieś to do posiadłości Riddle'ów dla Tom'a. Bardzo szybko. 

Powiedziała i otworzyła okno na oścież, by stworzenie mogło wylecieć w powietrze. 

Po chwili sowa zniknęła za linią horyzontu. 

***

Tom Riddle siedział właśnie wraz z żoną w Jadalni i spożywali posiłek, którym okazał się pieczony na chrupko kurczak i do tego lampka szykownego wina.

-Już niedługo znowu zobaczymy naszą córkę.

Rzekła Anastasia. Czarnowłosy mężczyzna uśmiechnął się ciepło do żony.

-Ciekawe jak zareaguje na nowiny...

Urwał, gdy do jadalni wleciała sowa Malfoy'ów przerywając im obiad. Zatrzymała się przy Tom'ie i wręczyła mu niewielki skrawek pergaminu.

Mężczyzna chwycił list, pogłaskał sowę i zabrał się do czytania kobiecego pisma Narcyzy.Nagle rysy jego twarzy stężały i strasznie pobladł jakby krew mu odpłynęła z twarzy.

-Kochanie? Co się stało co tam pisze? 

Spytała zmartwiona Anastasia, a Tom podał jej list. Chwilę potem wybuchła płaczem. Pan Riddle podszedł do żony i objął ją czule.

-Chodź Ana, teleportujemy się tam.

Powiedział cicho i pomógł wstać kobiecie. Przytulona do męża chwyciła go za rękę, a wkrótce w jadalni nie było po nich śladu.

***

Draco siedział na schodach spoglądając na związanego ojca na podłodze, który krzyczał, czego to on nie zrobi gdy tylko się uwolni. 

Wtedy w holu zjawili się państwo Riddle. Po minie Lorda widać było że jest wkurzony i to nieźle. 

-Draco, gdzie Narcyza i Hermiona? 

Zapytała Anastasia, a blondyn podniósł się ze schodów i wskazał pokój na końcu korytarza. 

-Są w środku. Panna Riddle,nieprzytomna. Użyto zaklęcia Crucio. panie.

Powiedział jednym tchem. 

Pani Riddle jak opętana poleciała do pomieszczenia, gdzie znajdowała się Hermiona. Tom Riddle spojrzał z pogardą na Lucjusza.

-Draco, rozwiąż proszę ojca. 

Rozkazał zimnym tonem, a Smok posłusznie wykonał polecenie.Gdy tylko Lucjusz stał na własnych nogach, od razu zaliczył ścianę pod wpływem silnego uderzenia ręka od Voldemorta. Chwycił go za kołnierz jego szat i wysyczał:

-No Lucjuszu, chyba mamy do pogadania...

CZYTASZ=KOMENTUJESZ♥

Co do rozdzialu przepraszam, że krótki ale mam przygotowania do ślubu mamy ;/

Jutro nie wiem czy się pojawi rozdział, bo jutro jest ślub, a jak się pojawi to godzina bardzoooo późna. 

Więc wybaczcie.